Rekonstrukcja dwóch kamienic na Starym Mieście w Elblągu przy ulicy Świętego Ducha 3 i 4 dla Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Elblągu - ukończenie inwestycji listopad 1997 roku.

Heilige Geststrasse (Świętego Ducha) powstała jako jedna z pierwszych ulic Elbląga, jej nazwa pochodzi od mieszczącego się przy niej kompleksu szpitalnego Świętego Ducha. Budowa zespołu szpitalnego została ukończona do 1336 roku. Niedaleko wyznaczono 5 działek pod zabudowę kamienic mieszczańskich, które zbudowano prawdopodobnie do połowy XIV wieku. Południową granicę działek wyznaczał kanał Kumieli. W późniejszym czasie założono kanał doprowadzający wodę do studni położonej głębiej w mieście, a także wodociągi doprowadzające wodę do pobliskich kamienic.

Prawdopodobnie ze względu na łatwy dostęp do bieżącej wody, kamienice położone na działkach graniczących z Kumielą zamieszkiwali browarnicy. Budowle spełniały funkcje mieszkalne i magazynowe. Najpierw budowano budowle parterowe, a w późniejszych latach dobudowywano kolejne kondygnacje.

W kamienicy nr 3 parter zajmowała olbrzymia sień o wysokości ok. 5,3 m, szerokości 5,4 m i długości 14,8 m. Tak duża sień była wykorzystywana do produkcji piwa, ale także oznaczała wysoki status mieszkańców. W sieni było usytuowane palenisko z kominem oraz kocioł piwowarski, po przeciwnej stronie znajdowała się izba mieszkalna, a nad nią charakterystyczne wiszące izby. Wyższe pomieszczenia były wykorzystywane jako skład dla: chmielu, słodu, jęczmienia i innych surowców wykorzystywanych do produkcji piwa. Do kamienicy dobudowano piętrową przybudówkę.

W 1640 roku kamienicę kupił browarnik Andreas Henning, który przebudował ją w stylu manieryzmu niderlandzkiego pozostawiając gotycki obrys fasady i nie zmieniony układ wnętrza. Ponownie przebudowano ją w 1740 roku, wewnątrz umieszczono stiukowe sufity. Funkcje browaru pełniła aż do początków wieku XX.

Nie wiadomo jak wyglądało wnętrze kamienicy nr 4, była to gotycka kamienica spełniająca prawdopodobnie funkcje browarnicze. W XVIII i XX została przebudowana.

W 1924 roku Muzeum Miejskie (Städtische Museum) kupiło kamienicę nr 4, a w 1928 roku nr 3. Przed udostępnieniem kamienic zwiedzającym, wykonano ich gruntowny remont. W kamienicy nr 3 wbudowano kominek "moru" z przełomu XVI i XVII wieku autorstwa Wilhelma van den Blocka, przedstawiający scenę epidemii z 1598 roku. Zrekonstruowano wnętrze domu mieszczańskiego z XVIII i XIX wieku. Wystawiano tu kolekcję mebli elbląskich, eksponaty archeologiczne i jubilerskie. Odbywały się wystawy rzeźby i malarstwa m.in.: Heinricha Splietha, Ernsta Kossola, Ernsta i Friedy Tiedke i Hansa Heuera. Muzeum często było odwiedzane przez wycieczki szkolne (odbywały się lekcje historii) jak i przez członków Towarzystwa Starożytności, którzy organizowali tutaj swoje zebrania.

W czasie zdobywania Elbląga przez Armię Czerwoną obie kamieniczki spłonęły. Ich ruiny pozostały nie odrestaurowane aż do 1997 roku.

Od stycznia do listopada 1997 Zakład Usług Budowlanych „Mytych” odbudował oraz adaptował je na potrzeby Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Cypriana Norwida w Elblągu. Zrealizowano stan surowy obydwu kamieniczek i oficyn. Zrekonstruowano stropy, konstrukcję dachu i pokrycie dachówką ceramiczną. Wykonano tynki zewnętrzne oraz konstrukcję ryglową elewacji południowej kamieniczek i całości oficyn.

Obecnie w kamieniczkach ma swoją siedzibę Stowarzyszenie Gmin Rzeczpospolitej Polskiej „Euroregion Bałtyk”.